Ons eerste kindje? We grappen altijd dat onze kat ons eerste kindje is. 2,5 jaar geleden hebben mijn partner en ik uitgesproken dat we een kinderwens hebben. Helaas was zwanger worden niet vanzelfsprekend voor mij. Nu, na bijna 9 jaar samen te zijn, kunnen we zeggen dat ons eerste kindje onderweg is!
Nadat we besloten hadden dat we graag een kindje zouden willen, ben ik gestopt met de prikpil. Mijn menstruatie bleef uit, en hetzelfde gold voor een zwangerschap. We brachten meerdere bezoekjes aan de huisarts om te onderzoeken waar dit aan lag. Het bleek dat mijn eisprong ontbrak. Zwanger proberen te worden had hierdoor geen zin. De arts bleef benadrukken dat, na het stoppen met anticonceptie, de menstruatie wel tot een jaar kon uitblijven. Een jaar later, en nog steeds zonder resultaat, werden we doorverwezen naar de gynaecoloog, die medicijnen voorschreef waarmee een bloeding opgewekt kon worden. Dit werkte gelukkig. Om mijn eisprong te stimuleren, volgden 11 rondes met medicatie van verschillende milligrammen. Aanvullend hierop kreeg ik een HSG-onderzoek. Al vanaf de eerste ronde groeiden mijn eitjes goed, maar ze sprongen niet vanzelf waardoor ik ook niet zwanger werd. We waren een stap verder, maar nog niet waar we moesten zijn.
Omdat mijn eitjes niet uit zichzelf sprongen, kreeg ik aanvullende vruchtbaarheidsmedicijnen op natuurlijke basis voorgeschreven. Er werden follikelmetingen gedaan in het ziekenhuis. Als het eitje goed genoeg was, mocht ik thuis de vruchtbaarheidsmedicijnen injecteren die mijn eisprong opwekten. Dit hebben we 11 keer geprobeerd. Helaas bleef een zwangerschap uit, waardoor ons geadviseerd werd om over te stappen op IUI. De eerste poging resulteerde niet in een zwangerschap en de tweede poging eindigde helaas in een miskraam. Maar, driemaal is scheepsrecht, want bij de derde poging was ik eindelijk zwanger!
Jaren geleden heeft een goede vriendin urine gedoneerd aan Moeders voor Moeders. Op dat moment besloot ik voor mezelf meteen dat als ik zwanger zou worden, ik ook urine zou doneren. Ik vind het een prachtig idee dat je anderen op deze manier kunt helpen. Zeker nu ik zelf een vruchtbaarheidstraject met natuurlijke vruchtbaarheidsmedicijnen met urinair hCG heb doorlopen, vind ik het mooi om andere wensouders te kunnen helpen. Zo is de cirkel voor mij ook helemaal rond!
Wanneer ik mijn verhaal vertel, krijg ik vaak positieve reacties. Mensen geven spontaan aan dat ze het graag met anderen willen delen. Ik hoop dat ik op deze manier veel pril zwangere vrouwen kan overtuigen om ook hun urine te doneren!