Wie is Moeders voor Moeders
Moeders voor Moeders is onderdeel van farmaceutisch bedrijf Aspen API en geeft vrouwen die moeite hebben om zwanger te worden al generaties lang hoop op een vruchtbare toekomst. Jaarlijks doneren duizenden zwangere vrouwen gedurende enkele weken hun urine aan ons. Hieruit halen we het hCG- hormoon op een duurzame wijze. Dit leveren we aan fabrikanten van vruchtbaarheidsmedicijnen voor menselijk gebruik.
Waarom doen we dit?
Ons initiatief draait om solidariteit tussen vrouwen. We geloven in de kracht van wederzijdse steun. Zwangere vrouwen kunnen andere vrouwen met een kinderwens helpen door hun urine te doneren. Deze eenvoudige daad kan een hoopvolle bijdrage leveren aan wensouders met vruchtbaarheidsproblemen. Als zwangere vrouw kan je dus een onbekende heldin zijn in het leven van een ander. Wij bieden hierbij de ondersteuning die nodig is om dit mogelijk te maken.
Moeders voor Moeders is onderdeel van het farmaceutische bedrijf Aspen API in Oss. Onze missie is om zoveel mogelijk donateurs te werven, zodat we zoveel mogelijk vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen kunnen helpen om zwanger te worden. 1 op de 6 stellen is voor een zwangerschap namelijk afhankelijk van een vruchtbaarheidsbehandeling. Voor al deze vruchtbaarheidsbehandelingen is heel veel urine nodig. Letterlijk elke druppel telt! Wij zijn elke vrouw die haar urine aan ons doneert dan ook erg dankbaar.
Een vruchtbare geschiedenis
Zwangere vrouwen bieden al meer dan 90 jaar andere vrouwen de hoop op een vruchtbare toekomst. Dat is een bijzondere traditie, waar we behoorlijk trots op zijn. We snappen best dat urine verzamelen soms wat vreemd lijkt. Toch doen Nederlandse vrouwen dit al sinds 1931. Al ging het toen net wat anders dan nu.
Het verhaal begint in 1931 onder de titel “Urine inzameling Organon”, wat later gevolgd werd door de officiële benaming: ‘Pregnyl acquisitie’. 35 jaar later, op 1 oktober 1966, werd het ‘Moeders voor Moeders’. Kern van de zaak was dat Organon in 1927 ontdekte dat in de urine van zwangere vrouwen hormonen voorkomen. Vier jaar na die ontdekking en de nodige voorbereiding ging een groepje mannen in Oss en omgeving, ook wel “pismannekes” genoemd, urine ophalen van zwangere vrouwen. In het begin gebeurde dat met een bakfiets, later beschikten zij over paard en wagen. Als een vrouw merkte dat zij zwanger was, werd haar gevraagd haar urine op te vangen en te bewaren. Het hormoon hCG dat uit de urine wordt gewonnen, stimuleert bij de vrouw de ovulatie. Het preparaat dat Organon vervaardigde heet Pregnyl en dit werd (en wordt) vooral gebruikt bij ivf-behandelingen (“reageerbuis baby’s”). De contacten met de zwangere vrouwen kwamen via bakers, kraamverzorgsters en verpleegsters tot stand. Al snel kregen zij gezelschap van speciaal daarvoor getrainde ambassadrices (die we tegenwoordig informatrices noemen).
De jaren '50
Na de oorlog werden paard en wagen vervangen door de auto. Door de jaren heen zijn ook de kratjes en flessen regelmatig veranderd. De fabriek waar alle urine wordt verwerkt, staat echter nog steeds op dezelfde plaats. Het verwerkingsproces van de urine is in de loop van de tijd meerdere malen verfijnd en verbeterd.
Vrouwen met een missie
Moeders voor Moeders is continu op zoek naar nieuwe deelneemsters. Dit vraagt om een omvangrijk netwerk van gemotiveerde mensen. Tijdens de eerste decennia kwamen de contacten tot stand via bakers, kraamverzorgsters en verpleegsters. Daarnaast ontstond al snel een omvangrijk netwerk van acquisitrices (tegenwoordig informatrices genoemd). Door middel van een telefonisch intakegesprek informeren de informatrices de zwangere vrouwen over hoe deelname in zijn werk gaat. Daarnaast hebben de informatrices contact met verloskundigen, huisartsen en de assistenten daarvan. Dat is niet altijd meteen duidelijk, zoals zuster Vermeulen merkte, die rond 1960 met haar hagelwitte verpleegstersschort op de solex als acquisitrice op pad ging. Toen zij eindelijk bij een toekomstige deelneemster was, wilde de zwangere boerendochter niet meedoen. Een geneesmiddel maken uit urine, dat kon niet!
Het komt nog regelmatig voor dat mensen Moeders voor Moeders wel kennen, maar niet precies weten wat het is en zich daarom niet of te laat aanmelden. Of men heeft liever niet dat het thuis opgehaald wordt. Daarom kan eventueel een alternatief ophaaladres opgegeven worden. Het is belangrijk dat vrouwen goed geïnformeerd worden over Moeders voor Moeders, wat we doen en wat een deelname inhoudt, zodat we zoveel mogelijk andere wensouders kunnen helpen.
Het is belangrijk dat vrouwen goed geïnformeerd worden over Moeders voor Moeders, wat we doen en wat een deelname inhoudt, zodat we zoveel mogelijk andere vrouwen kunnen helpen.
De informatrices maken vele mooie dingen mee. Vaak blijken ze de eerste te zijn die van de zwangerschap hoort. “En je komt altijd blije vrouwen tegen, met mooie verhalen” aldus één van de dames. Alle informatrices zijn, zonder uitzondering, zeer gemotiveerd. “Wij maken vrouwen bewust dat zij in hun prille zwangerschap een andere vrouw de kans kunnen bieden op moederschap. Als je zelf het geluk mag ervaren om zwanger te raken, en als je dat op zo’n simpele manier door mag geven, dat is gewoon geweldig!”.
De naam Moeders voor Moeders
Op 1 oktober 1966 ging de Pregnyl acquisitie van Organon verder onder een nieuwe naam: Moeders voor Moeders. Volgens overleveringen is de naam werkelijk geboren in een vloek en een zucht. In een kantoor, te midden van sigarettendamp, een tafel met papier, dassen los, wrevel omdat niemand een passende naam weet, zin om op te houden. Woorden worden geroepen in de hoop er een suggestie in te vinden. Men roept “nee, dat niet” tegen elkaar. Iemand houdt er mee op. Een stoel valt om. “Ik ga naar moeders” zegt hij. “Moeders voor Moeders” wordt er dan, aan de andere kant, in vertwijfeling bijna gesnikt. Op dat moment valt de stilte en is de naam Moeders voor Moeders geboren.
